یک روز صبح، وقتی گرگور سامسا از رویاهای پریشان بیدار شد، خود را در رختخوابش به یک حیوان موذی وحشتناک تبدیل کرد. روی پشت زره‌مانندش دراز کشید و اگر کمی سرش را بلند می‌کرد، شکم قهوه‌ای رنگش را می‌دید که کمی گنبدی شکل و با قوس‌هایی سفت تقسیم شده بود.

Dictumst per ante cras suscipit nascetur ullamcorper in nullam fermentum condimentum torquent iaculis reden posuere potenti viverra condimentum dictumst ID telus suspendisse convallis condimentum.

اتاق او، یک اتاق انسانی مناسب، اگرچه کمی بیش از حد کوچک، در آرامش بین چهار دیوار آشنا قرار داشت. مجموعه ای از نمونه های نساجی روی میز پهن شده بود – سامسا یک فروشنده دوره گرد بود.

رختخواب به سختی می توانست آن را بپوشاند و به نظر می رسید که هر لحظه آماده سر خوردن است. پاهای زیادش که به طرز تاسف باری در مقایسه با سایز بقیه پاهایش لاغر بودند، در حالی که نگاه می کرد بی اختیار تکان می خوردند. “چه اتفاقی برای من افتاده است؟” او فکر کرد.این یک رویا نبود